Cuma Sendromu: Haftanın Son Düzlüğünde Sürünerek Koşanlar Kulübüne hoş geldiniz...

Ah cuma... Haftanın küçük kahramanı. Beş gün boyunca bitmek bilmeyen toplantıların, sürekli gelen maillerin ve “Bu iş acil” diyen patronların ardından uzaktan ışığı görünen tünelin sonundaki kurtarıcı. Hepimiz perişanız ama mutlu. Çünkü cuma, modern hayatın yorgunlarına bir lütuf: Hafta sonu yaklaşıyor!

Sabah: "Bugün Cumaaaa!" Alarmı

Cuma sabahı alarm çaldığında yüzümüze yayılan o hafif sırıtışa ne demeli? Pazartesi uyanmak işkence, salı sıkıcı, çarşamba nötr, perşembe umutsuz ama cuma... Bambaşka bir enerjiyle uyanır insan. Üstüne üstlük bugün biraz geç kalsanız da kimse laf etmez; çünkü herkes aynı gemide. Çaylar içilirken “Ha gayret, biraz daha dayanalım” motivasyonları havada uçuşur.

Ofis Halleri: İş mi, Plan mı?

Cuma günleri ofiste işler genelde şu şekilde ilerler: Bir tarafta hâlâ “Bu işi acil bitirelim” diyen biri vardır. Ama siz, o işi bitirmek yerine Google’a "En yakın kahvaltıcılar" yazarken yakalarsınız kendinizi. Sohbetler de değişir zaten. “Bu hafta yoğun muydu?” yerine, “Ne yapıyoruz hafta sonu?” soruları başlar. Cuma, işin bahaneyle yapıldığı, planların ise ciddi ciddi tartışıldığı bir gündür.

Trafik: Hafta sonu Macerasının İlk Adımı...

Ve iş çıkışı... Trafiğe çıkınca bir gerçek suratınıza çarpar: Bütün şehir hafta sonuna sizinle birlikte çıkıyor. O kırmızı ışıklarda geçen saatler, radyo spikerinin “Trafik yoğunluğu yüzde 95’e ulaştı” anonsları... Ama moral bozmaya gerek yok! Çünkü cuma akşamları trafik çilesini bile güzel kılan bir gerçek var: Az sonra eve varacaksınız ve iki gün boyunca alarm sesi duymayacaksınız!

Cuma Gecesi: Büyük Hayaller, Küçük Gerçekler...

Cuma akşamları genelde büyük hayallerle başlar: “Bu akşam bir film gecesi yaparım, bir iki bölüm de dizi izlerim.” Ama gerçekler genelde şunlar olur: Kanepeye uzanırsınız, dizinin ilk 10 dakikasında uykuya dalarsınız. Sabah kalkınca battaniyenizin altında telefon ekranında YouTube önerileri: “Siz uyurken başka neler izleyebilirdiniz?”

Cumartesi Planları: Çok Gezerim, Çok Yatarım

Cuma günü hafta sonunu nasıl planladığınızı bir hatırlayın: Cumartesi yürüyüş, kahvaltı, arkadaşlarla buluşma, pazar günü kısa bir şehir dışı kaçamağı... Ama gerçekte ne olur? Cumartesi öğlene kadar yataktan çıkamazsınız. Kahvaltı planı “Brunch’a mı çevirsek?” derken akşam yemeğine döner.

Hafta sonu Özlemi: Pazartesi Korkusuyla Gölgelenir...

Cuma gününe kadar “Hafta sonu geliyor!” diye sevinen bizler, cumartesi akşamına doğru hafiften panikleriz: Pazartesi yaklaşıyor! Pazar günü, hafta sonunun yas günü gibi geçer. Cumayı özlemle bekleyen ruh, pazartesi sendromuna hazırlık moduna geçer.

"Cuma'nın Sessiz Mesajı"

Ama işte cuma günleri tam da bu yüzden güzeldir. Çünkü bize umut verir, küçük bir mutluluk hediye eder. “Bu haftayı da atlattım” dedirtir. Hangi trafik, hangi yorgunluk, hangi yetişmeyen iş planları... Hiçbiri cuma günü hafta sonunun getirdiği o tatlı heyecanı gölgede bırakmaz.

Ve Şimdi...

Eğer bu yazıyı cuma günü okuyorsanız, muhtemelen şu an bir toplantıdasınız ve dikkatle dinliyor gibi görünüyorsunuz ama aslında aklınız hafta sonunda. Merak etmeyin, yalnız değilsiniz. Hepimiz aynı durumdayız. Hadi şimdi derin bir nefes alın, haftanın son eforlarını verin ve kendinizi ödüllendirin: Çünkü cuma güzeldir, siz güzelsiniz ve hafta sonu kapıda!